Ίσως θα πρέπει να αλλάξει η σκέψη, Ίσως θα πρέπει να πάρει την θέση της η καρδιά.
Σε κάποιες αποφάσεις, όχι αποφάσεις με κόπο, πρέπει να κοιτάς τούς γύρω σου, εκείνους που όταν τους βλέπεις, η καρδιά σου χτυπά δυνατά.
Εκεί έξω λοιπόν, υπάρχει πάντα κάποιος που έχει την ανάγκη μας, που και εκείνος έχει κάποιους που όταν τον κοιτούν, η καρδιά τους χτυπά δυνατά.
Για αυτόν τον συνάνθρωπο μας, τον διπλανό μας, ίσως και τον δικό μας άνθρωπο.
Ας μεγαλώσουμε τα παιδιά μας, να γίνουν εθελοντές αιμοδότες, μία απόφαση χωρίς κόπο και κόστος.
Για αυτόν τον λόγο σήμερα στα παιδιά της Ε' και ΣΤ' δημοτικού του σχολείου μας, μετά από πρόσκληση του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων του σχολείου μας στο ΕΚΕΑ και πάντα με την σύμφωνη και ανοιχτή αγκαλιά από τον σύλλογο διδασκόντων συζήτησανε με τους εκπρόσωπους από το Κέντρο Εθελοντικής Αιμοδοσίας, για το σημαντικότερο δώρο, να δίνουμε ζωή.
Ξέρεις κάτι?
Άσε την καρδιά σου, να σου δείξει τον δρόμο. Με εκτίμηση:
Εκ του Δ.Σ.
